अंधारयात्रा… – By Sarvesh Joshi

Dedicated to all those innocent women who fall prey to inhuman bullshit… I can’t understand the pain from which you’re suffering… But I can show my support to you… Here I’m standing by you…

एका काळोख्या रात्री, आडवळणावर,

चालले होते मी दबकतच…

धडधडत होती छाती, कापत होतं शरीर…

पण रस्ता मात्र संपत नव्हता..

न् मंदिराच्या चौकात दिसले ‘ते’ मला…

साध्या मानवी कातडीचे राक्षस…

सावरून घेतला मी झटकन पदर,

पण नाही पडला फरक त्यांना…

ते घेत होते आस्वाद माझ्या तारुण्याचा…

नुसत्या डोळ्यानेच…

अधाशीपणे…

जणू जनावरं बघतात भक्ष्याकडे..

अचानकच त्यातला एक आडवा आला मला…

माझा प्राण कंठाशी आला..

पण चालतच राहिली मी…

दुर्लक्ष करून…

भेदरलेल्या हरिणीसारखी…

कदाचित दुखावला गेला त्याचा पुरुषी अहंकार…

न् धावून आला तो माझ्यावर…

चवताळलेल्या नागसारखा..

तोंड दाबतच, मारहाण करीतच,

नेण्यात आलं मला टपरीमागे…

मी प्रतिकार करत होते,

हातपाय झाडत होते…

कसायाकडे गाय करते तशी…

पण तेदेखील कसाईच…

ढकलून दिलं त्यांनी त्यांच मार्दव माझ्यात…

पण सोडून दिलं मला खोल अंधारगर्तेत…

जीवघेणा आघात झाला माझ्या अस्तित्त्वावर…

लिलाव करण्यात आला माझ्या तारुण्याचा…

माझा कडेलोट करण्यात आला-

जगाच्या मानमर्यादेतून…

माझ्याच स्वत्त्वातून…

बळी घेण्यात आला माझ्या आत्मविश्वासाचा…

क्रूरतेने…

अमानुषपणे…

शेवटी फेकून देण्यात आलं मला फुटपाथवर…

नग्न अवस्थेतच…

बाहेरूनही न् आतूनही…

शून्य करून टाकलं गेलं मला…

माझ्याच विश्वातून परकं करण्यात आलं मला…

आनंदाचा सूर्य मावळला गेला कायमचा…

न् मी तिथेच

अंधारात चाचपडत,

फुटलेला आत्मविश्वास गोळा करत,

हरवलेली आशा शोधत,

न् अंधारयात्रा संपण्याची वाट बघत….

                                                                        -शाश्वत

image credits: https://in.pinterest.com/PepperJones120/away/?lp=true

Click on his name to know more about Sarvesh Joshi.